Bibla dhe Kurani Studime Komperative
1. A është 100 % e Biblës e frymëzuar nga Perëndia?
2. Çka nëse u tregoj pjesë nga Bibla të cilat pohojnë se nuk janë të frymëzuara?
3. A ishte Pali i frymëzuar kur tha se i tërë shkrimi i shenjtë është i frymëzuar?
4. A e dinte Pali se letrat e tij ishin pjesë e Fjalës së Zotit?
5. Qfarë ndodhi me letrën e Parë të Palit drejtuar Korintasve?
1. A është 100 % e Biblës e frymëzuar nga Perëndia?
Pa marë parasysh nëse Katolikë, Orthodoksë, Dëshmitarë të Jehovait, Baptistë, Evangjelistë, Protestanë apo të tjerë, të gjithë të krishterët do të pajtohen se BIBLA padiskutueshëm është Fjalë e Perëndisë. Ata do ta citojnë Letrën e Dytë të Palit dërguar Timoteut 3:16 ‘I gjithë Shkrimi është i frymëzuar nga Perëndia dhe i dobishëm për mësim, bindje, ndreqje dhe për edukim me drejtësi’ .
Vargu i përmendur është cituar pa ndonjë konsideratë për kuptimin e tij të drejtë. Shumë pak njerëz mendojnë njëmend para se të citojnë diçka. Nëse ata gjejnë diçka që u duket afër asaj që ata besojnë, ata nuk do ti ndalë asgjë nga të cituarit. Le të shohim tash se çfarë do të thotë në të vërtetë ky fragment. Për ta kuptuar ashtu si duhet fragmentin ne duhet të dimë kush e ka shkruar, çfarë ka dashur ai të thotë me këtë, dhe çfarë priste ai nga lexuesit të cilëve iu drejtohej, të kuptojnë me atë fragment. Kush e shkroi atë? Të krishterët besojnë se ajo u shkrua nga Pali në letrën dërguar nxënësit të tij Timoteut.
Çfarë mendoi Pali me “i gjithë Shkrimi”? A mendoi ai ‘e tërë Bibla’? Shumë njerëz e mendojnë këtë. Por Pali nuk tha kështu. Ai nuk tha ‘e tërë Bibla është e frymëzuar’. Ai tha ‘i gjithë Shkrimi’. Le ti kthehemi tashti pyetjes tone: çfarë mendonte Pali me ‘i gjithë Shkrimi’? Dikush mund të mendojë se ajo ‘gjithë’ përfshinë edhe shkrimet Hindu, Budiste, Muslimane, Kristiane etj. Por të krishterët do të përgjegjen: ‘Kjo nuk është kështu sepse Pali nuk e mendonte këtë, por e mendonte gjithë Biblën. Tash po kthehemi sërish në fillim të këtij rrethi. Pali nuk tha asnjëherë e tërë Bibla. Ky varg është nxjerrë nga konteksti i tij origjinal dhe i është dhënë një kuptim krejt tjetër nga ai që autori e kishte menduar. Për ta kuptuar kontekstin e vërtetë le ta lexojmë këtë varg sërish, kësaj here duke filluar me vargun paraprak. Këtu janë vargjet 15 dhe 16
… dhe që nga FËMIJËRIA ti i njeh Shkrimet e shenjta, të cilat mund të të bëjnë të ditur për shpëtimin me anë të besimit që është në Krishtin Jezus.
I gjithë Shkrimi është i frymëzuar nga Perëndia dhe i dobishëm për mësim, bindje, ndreqje dhe për edukim me drejtësi (2 Timoteu 3:15-16)
Nëse shikoni në vargun paraprak ju do të mund të kuptoni (2 Timoteu 3:15) se Pali po i fliste nxënësit të tij Timoteut rreth shkrimeve të cilat Timoteu i njihte që nga fëmijëria. Këto shkrime definitivisht nuk ishin e gjithë Bibla. E gjithë Bibla akoma nuk ishte e kompletuar.
Bibla është e përbërë nga dy pjesë të mëdha. E para quhet Besëlidhja e Vjetër dhe e dyta Besëlidhja e Re. Shumë libra të Besëlidhjes së re janë shkruar pas vdekjes së Palit. Pali nuk po i thoshte Timoteut se Timoteu dinte që nga fëmijëria për librat të cilat akoma nuk ishin shkruar, apo jo?
Për ta bërë të qartë se sa librave Pali nuk po u referohej në atë fragment, shumë lehtë shikoni kah fundi i shumicës së Biblave ku do të shihni vitin e përafërt të shkrimit të secilit libër të Biblës. Data e përafërt e shkrimit të Letrës së Dytë të Timoteut është viti 65 pas Krishtit. Dhe tani mund të shohim se sa libra të Biblës janë shkruar pas kësaj date. Ja lista:
Zbulesa…………………… viti 96
Ungjilli sipas Gjonit……… viti 98
1 e Gjonit…………………. viti 98
2 e Gjonit…………………. viti 98
3 e Gjonit …………………. viti 98
Pa dyshim, Pali nuk po i fliste Timoteut për librat e mësipërme të cilat nuk ekzistonin në atë kohë. Për më tepër shumë libra të tjera janë shkruar shumë afër vitit 65 dhe Timoteu nuk ishte i familjarizuar me to që në fëmijërinë e tij.
Shkrimet për të cilat po fliste Pali ishin shkrimet e Besëlidhjes së Vjetër të cilat Dëshmitarët e Jehovait i quajnë Shkrimet Hebraiko-Aramaike.Këto shkrime të vjetra në formën më të vjetër në të cilën ekzistojnë sot janë shkruar në gjuhët Hebraike, Aramaike dhe Kaldeje.
Tash problemi qëndron se Timoteu ishte i familjarizuar me atë libër jo në gjuhët e tij origjinale por në përkthimin Grek të librit (përkthimi i Dhjatës së Vjetër në gjuhën Greke quhet Verzioni Septuaginta). Ai përkthim Grek ishte përgatitur rreth treqind vite para Krishtit, për t’iu mundësuar që të përfitojnë nga ai atyre që nuk kuptojnë Hebraisht. Ky është verzioni të cilin të krishterët e hershëm si Timoteu e lexonin. Dhe Pali po i fliste Timoteut për atë libër.
Por a është ky problem? Po! Problem i dyfishtë bile. Së pari, përkthimi nuk pajtohet me origjinalin në shumë aspekte. Cilin duhet ta marrim tash si libër të inspiruar, origjinalin apo përkthimin? Kjo paraqet dilemë. Nëse origjinali Hebraik është i inspiruar atëherë përkthimi Grek është gabim. Por nëse përkthimi Grek është gabim atëherë Pali është gabim kur e quan atë të frymëzuar, përveçse nëse Pali mendon se libri është i inspiruar edhe nese përmban gabime.
Problemi i dytë është se Versioni i Septuagintës Greke përmban shtatë libra më shumë se sa versioni Hebraik. Këto shtatë libra janë të përfshira në Biblën Katolike por jo në Biblën e shumicës së Bashkësive të tjera kristiane. Por ato përfshiheshin në Shkrimin që Timoteu e njihte që nga fëmijëria. Dhe Pali thoshte se i gjithë ai Shkrim ishte i inspiruar.
Nëse Pali ka të drejtë këtu atëherë Evangjelistët, Ortodoksët, Baptistët, Dëshmitarët e Jehovait etj e kanë gabim. Por nëse këta të përmendurit kanë të drejtë atëherë fjalët e Palit janë gabim edhe pse përfshihen në Biblën e që të gjithëve.
E vërteta është se as Dhjata e Vjetër e as Dhjata e Re nuk janë 100 % Fjalë e Perëndisë. Por nëse i besoni Palit, ju duhet të kuptoni se Pali po thoshte se vetëm Septuaginta Greke e Dhjatës së vjetër është e frymëzuar. Pali nuk ka thënë më shumë se kjo dhe do të ishte gabim të thuhet se ti beson në njeri dhe pastaj të vendosësh fjalë në gojën e tij.
Shumica e të krishterëve me pavetëdije e bëjnë këtë. Ata besojnë aq shumë në atë që u është thenë tradicionalisht në kishë sa që janë të bindur se këto mësime duhet të gjenden edhe në Bibël. Fatkeqësisht, Bibla shpesh nuk pajtohet me këto mësime. Ajo çka ne po flasim është një shembull tipik. Edhe pse Kisha mëson se Bibla është 100 % e frymëzuar, Bibla thotë se vetëm Dhjata e Vjetër është e frymëzuar. Bibla nuk thotë se e tërë Dhjata e saj e Re është e frymëzuar. Por nëse të krishterët kanë zgjedhur të besojnë në atë që besojnë atëherë ata duhet ta kuptojnë se ai është mësim i krijuar nga njeriu.
Bibla nuk mëson se e tërë Dhjata e Re është e frymëzuar. Dhe kjo është një pjesë shumë e rëndësishme e Biblës. E as që na meson Bibla se teksti Hebraik i Dhjatës së Vjetër është i frymëzuar. Thënia e Palit nga 2 Timoteu vërteton se vetëm Verzioni Grek është i frymëzuar. Por Dëshmitarët e Jehovait psh nuk e përdorin Verzionin Grek sepse sipas tyre nuk ka asnjë kuptim të lihet origjinali mënjanë dhe të përcillet përkthimi. Kështuqë ata me të drejtë e zgjedhin Tekstin Hebraik. Por kjo zgjedhje bie në kundërshtim me atë që Pali e thotë në Biblën e tyre!
Perëndia nuk do ta linte njerëzimin në këtë konfuzion. Kur’ani thotë se i gjithë Kur’ani është nga Zoti (3:7).
2. Çka nëse u tregoj pjesë nga Bibla të cilat pohojnë se nuk janë të frymëzuara?
Përgjegjja e furishme kristiane është se nuk ekziston ndonjë varg i tillë në Bibël.
E vërteta është se ka shumë vargje të tilla. Këtu është një shembull i cili do të ju bëhet i qartë pasi të lexoni dy deklarimet e mëposhtme nga Bibla në letrën e Palit dërguar Korintasve.
“Kurse të martuarve u urdhëroj, jo unë, por Zoti….” (1 Korintasve 7:10)
“Dhe të tjerëve u them unë, Unë, jo Zoti…” (1 Korintasve 7:12)
Vërejeni se në deklaratën e parë Pali pohon se Zoti po flet. Të krishterët besojnë se Pali po e thoshte të vërtetën. Por çka lidhur me deklaratën e dytë. Këtu Pali po thotë se deklarata është e tij, dhe se Zoti nuk e thotë atë. Ju lutem, a do të besojnë të Krishterët edhe në këtë deklaratë të Palit gjithashtu?
Kështu që kjo do të thotë se së paku një varg në Bibël nuk është i frymëzuar. Kështu Bibla nuk mund të jetë 100 % e inspiruar nga Zoti. Ndoshta 99 %, ose 99.9% por jo 100 %. Pajtoheni?
Ka shumë shembuj të tjerë. Disa libra të Dhjatës së Vjetër pohojnë të jenë vetëm fjalë e njeriut, përderisa të tjerat pohojnë të përmbajnë edhe fjalë të Zotit gjithashtu.
Shumë fragmente të Dhjatës së Re pohojnë të jenë mendim i njeriut. Shikojini këto:
Luka thotë: “m`u duk e mirë edhe mua….. që ta shkruaj…(Ungjilli sipas Lukës 1:1-4)
Pali thotë: “Por për sa u takon virgjëreshave, s`kam urdhër nga Zoti, por po jap një mendim si njeri…”( Letra e pare e Palit dërguar Korintasve 7:25)
Pali thotë: “Kështuqë unë mendoj se..” ( 1 Korintasve 7:26)
Pali thotë: “…sipas gjykimit tim….” (1 Korintasve 7:40)
Pali thotë: “…dhe mendoj se….” (1 Korintasve 7:40)
Pali thotë: “…Shihni, unë, Pali, po ju them…” (Letra e Palit Galatasve 5:2)
Por disa njerëz nuk duan të shohin. Këtu qëndron problemi. Nuk i kam cituar vargjet e mësipërme në tërësi për të mos humbur kohë por ti dhe vizitorët e tu mund ti lexoni në tërësi. Shumë vargje nga Bibla pohojnë të jenë nga njeriu dhe jo nga Zoti. A i besojnë këto vargje të Krishterët? Nëse po atëherë si mund të pohojnë se Bibla 100% është nga Zoti kur vetë Bibla e thotë se nuk është kështu?
Të krishterët mund të thonë se fakti që autorët e japin opinionin e tyre nuk tregon kurrfarë dallimi, sepse mësimet e tyre pajtohen me pjesën e tjetër të Biblës. Ky nuk është argument i mirë, sepse kjo do të thoshte se gjithçka që pajtohet me Biblën është gjithashtu e inspiruar. Kështuqë nëse një Hindu e shkruan një poemë të shkurtë rreth mirësisë ajo do të duhej të mirrej si Fjalë e inspiruar e Zotit. A e pranojnë të Krishterët këtë?
Qëllimi ynë këtu nuk është se opinionet e njerëzve janë të mira apo të këqia. Pali dhe Luka të cituar më lartë mund ti kenë mësuar të tjerët për gjëra të cilat edhe Muslimanët i besojnë. Kjo është irelevante. Shumë autorë muslimanë shkruajnë rreth mësimeve në të cilat muslimanët besojnë. Ne nuk i quajnë shkrimet e tilla të frymëzuara nga Perëndia, apo jo?
Në vend të kësaj, ne duhet ta kemi të qartë se nëse ju (të krishterë) i besoni Palit atëherë ju duhet të besoni gjithashtu kur Pali thotë se ai po i shkruante opinionet e tij; ata gjithashtu duhet ti besojnë Lukës kur ai thotë se ai po shkruante si rezultat i vendimit të tij personal. Luka nuk pohoi që ishte i frymëzuar për të shkruar. Shiko prapë në atë çka ai thotë (citimi i mësipërm).
Qëllimi që ne duam ta fokusojmë këtu është se shkrimet njerëzore, pa marrë parasysh sa janë të mira dhe të sakta, nuk duhet ti atribuohen Zotit. Le ti mbajmë Fjalët e Perëndisë ndaras dhe të dallueshme nga Fjalët e Njeriut. Le ti lexojmë bashkarisht këto vargje nga Bibla:
“Duke qenë se mendimet e mia nuk janë mendimet tuaja, dhe as rrugët tuaja nuk janë rrugët e mia”, thotë Zoti. Ashtu si qiejtë janë më të lartë se toka, kështu edhe rrugët e mia janë më të larta se rrugët tuaja dhe mendimet e mia janë më të larta se mendimet tuaja.” (Isaia 55:8-9)
Ju lutem shumë le të mos i konfuzojmë mendimet e njeriut duke i marrë për Fjalë të Zotit. Ke kujdes dhe vërej gjithashtu se letrat të cilat Pali ua shkroi kishave dhe individëve të ndryshëm janë pjesë e Biblës. Vetëm për informim, letrat të cilat profeti Muhamed ua dedikoi mbretërve dhe liderëve të ndryshëm nuk paraqiten në Kur’an. Kurani është Fjalë e Perëndisë. Ai nuk përmbanë ndonjë shkrim njerëzor e bile jo as mësimet e inspiruara të vetë Muhamedit. Mësimet e inspiruara të Muhamedit gjenden në librat e posaqëm të ndarë të quajtur Hadithe.
3. A ishte Pali i frymëzuar kur tha se i tërë shkrimi i shenjtë është i frymëzuar?
Përgjegjja kristiane është: NATYRISHT.
E vërteta është: Por si e dinë ata këtë? Nëse i pyetni se si e dinë që Bibla është e frymëzuar ata do të përgjegjen “Spese Pali ka thënë ashtu”. Tash nëse i pyet ata se si mund t’i besojmë Palit në atë çka ai ka thenë, ata thonë “Sepse fjalët e Palit janë në Biblën e frymëzuar dhe kështu fjalët e Palit janë të frymëzuara gjithashtu”. Ky është një arsyetim rrethor.
Kjo është sikur kur një dëshmitar e mbronë bashkëvendasin e tij duke thenë “ Të gjithë njerëzit nga vendi im janë të ndershëm”. Pastaj kur pyet përse do të duhej t’i besonim dëshmitarit, dëshmitari përgjegjet “Sepse une jam njëri ndër njerëzit e vendit tim”. Shumë qartë ky arsyetim rrethorë nuk do ta bindë një individ të vetëdijshëm.
Përkundrazi, ne veçse kemi parë në pyetjen e mëparme se Pali ka thënë shumë gjëra si mendime të tij. Kur ai tha se gjithë shkrimi është i frymëzuar (2 Timoteu 3:16) ai mund të ketë pasur të drejtë. Por si mund të jemi të sigurtë?
4. A e dinte Pali se letrat e tij ishin pjesë e Fjalës së Zotit ?
Përgjegjja kristiane: Hmmm, po (në fakt, jo sigurtë).
E vërteta: Shumica e njerëzve nuk e kanë marrë në konsideratë kurrë këtë pyetje. Letrat e Palit u mblodhën dhe më vonë u bënë pjesë e Biblës pa e konsultuar Palin fare (Pali natyrisht kishte vdekur shumë kohë para kësaj.)
Por Pali ishte shumë i vetëdijshëm se ai shpesh shkruante mendimet e tij. (shiko pyetjen e dytë). Në një rast Pali bile ishte i vetëdijshëm se ai kishte bërë një gabim në një nga letrat e tij e cila tani është pjesë e Biblës.
Lexoje fragmentin e mëposhtëm:
“E falënderoj Perëndinë që nuk kam pagëzuar asnjë nga ju, me përjashtim të Krispit dhe të Gait, që askush të mos thotë se e pagëzova në emrin tim.
Po, unë pagëzova edhe familjen e Stefanës; përveç tyre nuk di të kem pagëzuar ndonjë tjetër”. (1 Korintasve 1:14-16)
Duhet të jetë e qartë se Pali në këtë fragment bëri gabim dhe pastaj e korrektoi. Por edhe gabimi edhe korrektimi mbeten në Bibël. Natyrisht, nuk kemi vërejtje ndaj korrektimit, por çka lidhur me gabimin? A është edhe ai Fjalë e Perëndisë? Nëse shikoni fragmentin e cituar ju do të vëreni se Pali bëri tri deklarime:
a) Unë nuk kam pagëzuar askë tjetër përveq Krispit dhe Gait.
b) Po, unë e pagëzova edhe familjen e Stefanës.
c) Nuk di të kem pagëzuar ndonjë tjetër.
Gabimi i bërë nga Pali është deklarimi i tij i parë se ai nuk ka pagëzuar askë tjetër përveç dy personave të quajtur Krispi dhe Gai. Pastaj atij iu kujtua se ai kishte pagëzuar edhe familjen e Stefanës, kështuqë ai bëri një përmirësim të lehtë në deklarimin e tij të dytë. Mirëpo deklarimi i gabueshëm është akoma aty. A është ky i inspiruar. Deklarimi i tretë i Palit tregon se ai nuk është i sigurtë rreth fakteve:
Nuk di të kem pagëzuar ndonjë tjetër. (1 Korintasve 1:16)
E shihni, Pali nuk është i sigurtë kënd tjetër e ka pagëzuar ai. Ai nuk mund ta kujtojë. Ai e di se duhet ta përmirësojë deklarimin e tij tutje duke shtuar emra të tjerë, por ai nuk mund të kujtojë kë ta përmendë. Kështuqë deklarimi i parë ishte gabim. Deklarimi i dytë është përmirësim i lehtë i të parit. Deklarimi i tretë është pranim se përmirësimi nuk është i kompletuar. Që të trijat mbesin në Bibël. A janë këtë Fjalë të Perëndisë.
Vërejeni Kur’anin:
A nuk e përfillin ata (me vëmndje) Kur’anin? Sikur të ishte prej dikut tjetër, përvrç prej All-llahut, do të gjenin në te shumë kundërthënie. (Kur’ani 4:82)
5. Çfarë ndodhi me letrën e Parë të Palit drejtuar Korintasve ?
Përgjegjja kristiane: Si mendoni? Letra e parë Korintasve është mu këtu, në Bibël. Ja shikoje!
E vërteta: Ajo nuk është aty. Ajo çka ju mendoni nuk është letra e parë e Palit dërguar bashkësisë së Korintit. Në po këtë letër Pali i rikujtojn Korintasit se ai veçse iu kishte shkruar atyre një letër para kësaj. Lexojini vargjet 9 dhe 11 nga kjo e ashtuquajtura Letra e parë Korintasve, nga kapitulli 5:
9. Ju kam shkruar në letër, të mos përziheni me kurvarë,
11. POR TANI ju shkrova të mos përziheni me atë, të ashtuquajturin vëlla, që është kurvar…
Shumë qartë, në vargun 9 më lartë Pali po i referohet asaj që ka shkruar në letrën e mëparme. Në vargun 11, Pali bëri një ndërrim në instruksionin e tij të mëparmë. Krahasoji më poshtë dy instruksionet vijuese nga letra e mëparme e Palit dhe nga ajo e ashtuquajtura letra e tij e pare:
KRAHASO:
Instruksioni i mëparshëm i Palit në këtë anë:
Instruksioni i ri i Palit në këtë anë:
Ju kam shkruar në letrën time
Por tani ju shkrova
Të mos përziheni
Të mos përziheni
Me kurvarë
Me të ashtuquajturin vëlla që është kurvar.
Ajo qka ne po diskutojmë këtu nuk është ndërrimi i instruksioneve të dhëna nga Pali. E kam sçaruar këtë qështje në detaje për të ju bërë të qartë gjithqka në rast se dikush ju thotë se në vargun 9 Pali i referohet letrës momentale. Disa njerëz do të tentojnë të të bindin se nuk kishte ndonjë letër të mëhershme. Por tani gjithqka është e qartë.
E tash, ku është ajo letër e mëhershme. Pa diskutim, ka humbur. Tash nëse dikush beson se letrat e Palit janë Fjalë e Perëndisë, ai ose ajo gjithashtu duhet të besojë se disa nga Fjalët e Perëndisë kanë humbur përgjithmonë. Por a do ta besojnë të krishterët këtë? Lexojeni vargun e mëposhtëm biblik:
“Bari thahet, lulja fishket, por fjala e Perëndisë tonë mbetet përjetë”. (Isaia 40:8).
Si pajtohet kjo thënie me faktin se njëra nga letrat e Palit është zhdukur? Muslimanët e kuptojnë se Zoti mund të shpallë një mesazh dhe pastaj ai të harrohet. Por Dëshmitarët e Jehovait, Evangjelistët dhe të gjithë të Krishterët nuk pajtohen me këtë besim. Ata besojnë se kur shpallet një herë, ruhet përgjithmonë. Kështuqë ata duhet të mirren me këtë pyetje.
Humbja e letrës së Palit është indikator i mirë se pranuesit e letrës së Palit nuk e kishin marrë atë për Fjalë të Perëndisë. Po qe se do ta kuptonin për Fjalë të Zotit, a nuk do ta ruanin ata atë? Përse ata lejuan që Fjala e Perëndisë të humbet ashtu pa gjurmë?
Tash dikush mund të thotë se letrat e tjera të Palit janë ruajtur dhe kjo e vërteton se njerëzit që i ruajtën ato i konsideruan ato për Fjalë të Perëndisë. Le të mos shkojmë kaq larg. Së pari, askush nuk e di se sa letra të tjera të Palit janë humbur në të vërtetë, dhe ne akoma nuk kemi ndonjë përgjegjje të kënaqshme për atë problem. Ne vetëm kemi ngelur rreth fakteve të një letre që është humbur. Çka do të tregojnë faktet tjera?
Së dyti, njerëzit i ruajnë letrat dhe shkrimet tjera për shumë arsye. Mbase njerëzit menduan se letrat e Palit përmbajnë gjëra të rëndësishme. Të tjerët mund ti kenë mbajtur ato letra me qëllimin për ti përgënjeshtuar mësimet që ato përmbajnë. Nuk kemi detaje të mjaftueshme për të përfunduar këtë qështje, por pa diskutim mund të kokludojmë se vetëm pse dikush i ka ruajtur letrat e Palit nuk do të thotë se ata i konsideruan këto letra sikur të vinin nga Perëndia. Ata e dinin se letrat ishin nga Pali.
Kur’ani thotë:
“Ne me madhërinë Tonë e shpallëm Kur’anin dhe Ne gjithsesi jemi mbrojtës të tij.” (Kur’ani 15:9)
Mrekulli!
Zoti e ka shpallur Kur’anin dhe vetë ka premtuar se asgjë nga ai nuk do të humbasë.
O ithtarë të librit, juve ju erdhi i dërguari Jonë që ju sqaron shumë nga ajo që fshihnit prej librit, e për shumë nuk jep sqarime. Juve ju erdhi erdhi nga All-llahu dritë, dhe libër i qartë. All-llahu e vë me atë (me Kur’anin) në rrugët e shpëtimit atë që ndjek kënaqësinë e tij dhe me ndihmën e Tij i nxjerr ata prej errësirave në dhe i udhëzon në një rrugë që është e drejtë.( Kur’ani 5:15-16)
——————————————————————————–
Përgatitur sipas librit të Shabir Ally : 101 Questions for Jehovah Witnesses
www.islamidhekrishterimi.com
